Górniczy Szlak „młoteczkowy”

10.10.2018

Aby dotrzeć do początku szlaku najlepiej będzie skorzystać z pociągu i odbyć krótką podróż ze stacji Nowa Ruda do stacji Zdrojowisko. Ze stacji należy skręcić w leśny wąwóz, którym prowadzi asfaltowa droga (ul. Brzozowa), dość stromo w górę. Należy podążać czarnym szlakiem turystycznym, który poprowadzi nas nad wąwozem w kierunku szczytu Włodyki. Inną propozycją (mniej wymagającą) jest skorzystanie z czarnego szlaku rowerowego. Wchodzimy prawie na sam szczyt wzniesienia. Na szczycie odnajdujemy starą drogę transportu wojskowego, wyłożoną betonowymi płytami. Idąc nią, w najwyższym punkcie trafimy na początek szlaku „młoteczkowego”. Szlak skręca w lewo, w kierunku skraju lasu. Doskonale widoczna, leśna droga wyprowadza nas na skraj lasu, nad osiedlem Orkany. Teraz należy trzymać się prawej strony łąki, ponieważ śródpolna droga jest słabo widoczna. Schodzimy wzdłuż linii zarośli w kierunku mostu kolejowego. Przechodzimy pod podwójnym mostem i idziemy coraz niżej aż do zabudować wsi Ludwikowice. Za pierwszym domem skręcamy w prawo, na ścieżkę wzdłuż ekranów dźwiękochłonnych obwodnicy. Po chwili dochodzimy do Ronda im. Żołnierzy Wyklętych. Przechodzimy chodnikiem przez rondo i skręcamy w chodnik w stronę centrum Nowej Rudy. Tuż za rondem przecinamy Włodzicę i za mostem szlak sprowadza nas ostro w prawo i w górę na ścieżkę prowadzącą w kierunku Jawornika.

Droga prowadzi nas dość stromo w kierunku zabudowań gospodarczych, omija je po prawej stronie i prowadzi dalej w kierunku dobrze widocznej kaplicy polnej. Szlak mija kaplicę i nie zmieniając kierunku prowadzi w stronę kolejnego gospodarstwa. Tu należy zachować ostrożność – za domem szlak skręca w lewo i przechodzi przy samym budynku. Potem kilkoma zakrętami, stromo w dół dociera do doliny Szczerbnicy. Tu trafiamy na utwardzoną drogę, którą wchodzimy w górę. Warto zwrócić uwagę na coraz szersze panoramy Gór Sowich.

Wkrótce szlak osiąga skrzyżowanie dróg, na którym skręcamy w lewo, w kierunku doskonale widocznego punktu odpoczynkowego z drewnianą wiatą. Idziemy ulicą Jawornik aż do wiaty.

Po odpoczynku można ruszyć dalej ul. Jawornik. Przed nami kolejne kilometry wśród widoków na Góry Sowie i Wzgórza Włodzckie. Docieramy do bramy Kościoła pod wezwaniem s. Barbary w Nowej Rudzie-Drogosławiu. Tu skręcamy w prawo, w dół i idziemy dość stromo przy ogrodzeniu cmentarza. Docieramy do skrzyżowania z ul. Jedności, gdzie skręcamy w prawo w kierunku lasu. Idziemy około 100m i tu należy zachować uwagę. Szlak skręca w lewo, w kierunku bardzo stromej leśnej drogi. Z uwagi na częste prace leśne oznakowanie szlaku może być niewidoczne. Droga leśna jest za to doskonale widoczna. Wchodzimy zatem mozolnie na zbocza Boguszy. Pod szczytem szlak skręca w prawo i trawersując zbocze doprowadza do skraju lasu z widokiem na Sokoli Garb. Tu zakręt w lewo i dalej idziemy skrajem lasu. Wkrótce docieramy do małej, śródleśnej kapliczki nadrzewnej. Tu spotykamy szlak żółty, z którym wędrujemy w dół, aż do Rozdroża pod Boguszą. Teraz schodzimy dość stromo w dół. Najpierw drogą przez las, potem skrajem ogrodów działkowych aż osiągamy ul. Piłsudskiego nieopodal centrum handlowego. Skręcamy w lewo i wchodzimy na chodnik.

Idziemy ulicą Piłsudskiego i po około 100 metrach docieramy do skrzyżowania z ul. Obozową. Skręcamy przy sklepie spożywczym w prawo i idziemy zgodnie z przebiegiem ul. Obozowej. Przechodzimy przez most na Włodzicy i docieramy do parkingu przy Kopalni Turystycznej.

Kopalnia Turystyczna powstała na bazie dawnej Kopalni Węgla Kamiennego „Piast” (dawniej „Ruben”) w Nowej Rudzie. Do zwiedzania udostępniono wystawę dawnego sprzętu do monitoringu pracy wydobywczej, mapy i schematy pól prac górniczych. Z przewodnikiem można wejść do części podziemnej i zobaczyć jak pracowali górnicy „dołowi” a także przejechać się autentyczną podziemną kolejką górniczą.

Szlak mija Kopalnię Turystyczną (przy muzeum węzeł ze szlakiem czarnym w kierunku Przełęczy Woliborskiej w Górach Sowiach i Rudej Góry oraz dojścia do centrum miasta). Obok wentylatorów kopalnianych skręcamy w lewo i wędrujemy ul. Tuczyn. Po chwili widzimy odchodzącą ostro w prawo drogę – można nią dojść do przystanku kolejowego Nowa Ruda Przedmieście (około 5 minut drogi pod górę).

Drogą na wprost docieramy do skrzyżowania z ul. Czarną i ul. Reymonta. Idziemy prosto w ulicę Reymonta. Wędrujemy w kierunku tunelu pod linią kolejową, następnie pod mostem obwodnicy miejskiej i dalej do ostrego zakrętu w prawo i pod górę. Wchodzimy na ulicę Miedzianka, która swoją nazwę zawdzięcza dawnej osadzie Miedzianka i pobliskiemu wzniesieniu o tej samej nazwie. Na szczycie wzgórza są widoczne ślady pozyskiwania niewielkich złóż rud miedzi z XVI wieku.

Idziemy pomiędzy pustoszejącymi domostwami i podziwiamy przepiękne widoki na wzgórza okalające Nową Rudę. Droga prowadzi nas coraz wyżej aż wreszcie docieramy do skrzyżowania nad Woliborzem. Tu skręt w lewo i za chwilę zejście do wąwozu, w prawo. Pokonujemy głęboką dolinę i wychodzimy na ul. Jasną w miejscu znanym jako Młyńskie Wzgórze. Samo wzgórze znajduje się nad drogą, a swoją nazwę zawdzięcza istniejącemu tu kiedyś młynowi wodnemu na potoku Woliborka. Na ul. Jasnej skręt w prawo, przechodzimy kilkanaście metrów i skręcamy w lewo w wąską drogę. To ulica Jasionów. Wędrujemy nią wzdłuż małego potoku, stopniowo wchodząc coraz wyżej i mijając po prawej kilka gospodarstw. Za budynkiem nr 80 idziemy jeszcze kilkanaście metrów prosto, potem szlak skręca łagodnie w prawo i dociera do pierwszych zabudować Starej Kolonii. Obecnie jest to osiedle Nowej Rudy, ale kiedyś była to odrębna miejscowość. Starą Kolonię dołączono do Nowej Rudy w latach 30. XX wieku.

Szlak prowadzi drogami na Starej Kolonii, mijamy starą studnię i docieramy do skrzyżowania z przepięknym widokiem na miasto w dolinie. Teraz skręt w lewo i nieco pod górę idziemy do kolejnego osiedla – to Dzikowiec Kolonia, znany także jako Nowy Dzikowiec. To osiedle styka się z granicami miasta, dlatego czasami trudno wyraźnie rozgraniczyć Nową Rudę i Dzikowiec. Na drodze asfaltowej skręcamy w prawo, w dół i wędrujemy przez kolejne zakręty. Po przejściu około 500 metrów należy zachować ostrożność. Z drogi asfaltowej schodzimy przy małym, kamiennym słupku z czerwonego piaskowca. Zakręt w lewo następuje tuż przy skraju ogrodzenia zakładów przetwórczych „Czerwonego Piaskowca”. Skręcamy w polną drogę, którą będziemy szli teraz dość długo.

Tak zwana „droga numer 7” poprowadzi nas przez łąki i ogrody działkowe w kierunku stawu przy ogrodach działkowych. Jest to miejsce po dawnym szybie kopalnianym nieistniejącej już kopalni. Wędrujemy aleją przy ogrodach działkowych „Zielona Dolina”, mijając po lewej piękny las mieszany z dużą ilością buków. Docieramy do skraju lasu. Tu należy zachować ostrożność. Musimy skręcić w prawo, robiąc dość duży łuk. Trafiamy na stromą ścieżkę wiodącą w kierunku potoku przy ogrodach działkowych. Przekraczamy niewielki mostek i idziemy prosto w górę. Docieramy do utwardzonej drogi „Zielona Dolina”, na której skręcamy w lewo i idziemy mijając dwa dawne nasypy kolejowe i docieramy do pierwszych bloków na Osiedlu XXX-lecia RP. Wędrujemy przy garażach, omijając osiedle i dochodzimy do wąskiej ulicy Wiejskiej.

Ulicą Wiejską idziemy klucząc między domami. Po chwili widzimy mały mostek nad potokiem Dzik. Tu skręcamy w lewo, przez most i docieramy do ulicy Kwiatkowskiego. Tu skręt w prawo i dalsza część szlaku prowadzi ulicą. Docieramy do skrzyżowania z ul. Wojska Polskiego, skręcamy w lewo i wchodzimy w ścieżkę między blokami osiedla „Górnik”. Nazwa osiedla wzięłą się od pomnika górniczego, przy którym po chwili jesteśmy.

Mijamy pomnik i idziemy prosto ulicą Sztygarską, mijając kolejne bloki. Docieramy do rozwidlenia z ulicą Kłodzką i teraz idziemy do góry, chodnikiem wzdłuż głównej drogi. Po prawej stronie widzimy zabudowania dawnych budynków Kopalni Węgla „Piast” (pole „Słupiec”). Na skrzyżowaniu z ul. Szybową skręcamy w lewo w kierunku doskonale widocznej Wieży Wspinaczkowej, przy której szlak się kończy.

Wieża Wspinaczkowa, najwyższa w Europie, powstała na bazie dawnego szybu wyciągowego „Lech”, uratowanego przed zniszczeniem i zagospodarowanego przez władze miasta Nowa Ruda.